Sandaldaki isim Şiiri - Ersoy Erdinç

Uzunlu barajında eski bir sandal,
Çekmiç kıyıda köşesinde bir isim,
Kime aittir bilinmez isim meral,
Sandalcı barakasında sordum bu kim,

Birden gözünde bir iki damla yaş,
Kırık masanın üzerinde bir defter,
Sayfalarına bak istersen yavaş, yavaş,
Okudum teker, teker hepsinde ayrı bir keder,

Sordum şimdi nerede,
Boynu büküldü,
Bilmimki şimdi nerede,
İçeriyi hüzün bürüdü,

Sandalla gezilen bir tatil günü,
Bilerek düşürülmüştü kırık bir resim,
Sandala yazılmıştı ismi o günü,
Sendeledi kaldı çekti rakıdan bir yudum,

Peki sen kimsin,
İster mecnun de istersen garip,
Meral nereden bilsin,
Giderken sandalcıyı böyle yakıp,

Anladım sevginin büyüklüğünü,
Küçük barakada bile üstünlüğünü,
Yakala masada bile çekmiş üzüntüsünü,
Evlenmemiş hiç durmuş hep sözünde,

Kalemim dondu yazmıyor artık,
Sevgiler yitik sevenler çökük,
Binilmez artık sandal çürük,
Baktımki sandalcının boynu bükük,