Sandal Battı Şiiri - Zehra Özdemir

Biliyorum sensin yorgunluğumun
bütün sebebi.
Acabalar dolanıyor beynimde
nerde, kiminle, ne yapar diye.
Bilmek bazen ağır gelir ya,
ya bilmemek daha korkutucu
adam gibi sevgiler tuzaklarla
dolu oluyor
bir mayın tarlasında gezmek
seninle olmak demek.
Fazla mı sevdik
saf mıydık
hayat karşısında
çok mu bağlandık da
kopamıyoruz..
Çok mu acı çektik ki
yalnızlık eski dostumuz.
Bildiklerimiz az geldi,
öğrendiklerimizse
bizi değiştirdi.
Şimdi sonsuzluğu nasıl bilirsin
beni nasıl seversin
öyle karışığım ki beni çözermisin
yada öyle bir imkansız
olsun ki düğümüm
sen de çözeme,
sıkıl çek git...
Ama nedir ki canım, birkaç sorun
deler geçeriz biz.
Palavra hepsi, biz delindik
ve sandal battı.
İlk batan bizimkisi değildi ya
batar gider.
Başka denizlerde, yeni sandallarla
yeni batışlar bekler bizi..
Hadi git yoluna
bu bizim son batışımızdı!
bana yeni bir sandalla gelme sakın
kürekleri yine bana
çektiremezsin...