Sandal Şiiri - Murat Karaca

Uçsuz denizler çağırır köhne sandalımı
Çekinme gel kıyılar da bizdendir diyerek
Büyükçe gemiler gıpta etsin endamını
O cılız vücudunu korkuyla seyrederek

Mademki varsın ve sen bu deryanın malısın
Kendi özvatanını görüp tanımalısın
O hayat sandalınla kuytudan çıkmalısın
Bütün dünya denizi vatanımdır diyerek

Suda renk günbatarken kızılkıyamet olur
Bulutların gölgesi yakamozda kaybolur
Ay 'ı gözleyen kurtlar uçurumlarda ulur
Bırak orda ne varsa gel göğsünü gererek

Umudun kes karadan dalgalardır kaderin
Yüzmesini bilene su ha azdır ha derin
Çatlarsa okyanusta o zerrecik bedenin
Bilki damlada değil ummanlarda ölerek...