Sandal... Şiiri - Rifat Çamoğlu

Şu Dünya'da milyonlarca insan sevip seviliyor.
Karanlık çöktü/ Kuşların bile dönecek yuvası var.
Gözlerimizin görmediği parazitler bile yanlız yaşayamazken/
Ben hala gönül yaralarımı sarmakla meşgulüm!

Tüm yelkenler fora..
_Rüzgar çıktı aşk ve sevda yönünden.
__Kürek mahkumları dinlensinnn..
___Bu akşam eğlence ve içki var bu gemide...!

Sevdalıların gemi kaptanı böyle seslenir.
Bizim sandalımız var kütükten yapma.
Dalgalarla savrulur/ Sular sürükler seni...
Ne sevda rüzgarları eser/ Ne martılar seslenir uzaklardan bize...

Kör talihim kara bahtım vaayy,vaayyy,vay..!
Elalem balığı tonla/ Sevdayı demet,demet toplar şuursuzca.
Bizim oltamızı yengeçler ısırıp koparır/
Sevda bahçelerinde bir tek dikili gülümüz yoktur bizim.!

Izdırap gerek/ Yanmadan kavrulmak,kor olup sönmek/
Uğrunda ölmek mi gerek/ Yoksa dönmek mi bu yoldan?
Çöplükte kediler/ Sokakta köpekler aç bizi bekler.
Bir tek balığı çok görmüşse derya denizler bize.....

Velakin/
Sevgiye aç aşka susuz çürüyecekse bu beden.
Çehremiz eskimeden/ Kelebekler can vermeden.
Kara sevdamızın modası geçmeden/
Sevip sevilmedikse/ Aşkla pişip yeşermedikse/
Sandalımız mı batar?

Batsınnnnnn/
Batsında dalalım dünülmez derinlerine/
Derya-yı denizlerin.
Aşkmı dediniz? Kara sevda bu bendeki...!