ŞANDA GÖRÜYORUM SENİ İSTANBUL
Geçmişe gidip te Düşündüğüm an,
Anda görüyorum seni İstanbul!
Bizans orduları çalıyordu çan,
Kanda görüyorum seni İstanbul!
Eyyüp el ensari manevi güçtü,
Sultan fatihlerse başlara taçtı,
Yedi tepelerde kim bayarak açtı?
Şanda görüyorum seni İstanbul!
Muhammedin konuk olduğu şehir,
Sahabenin tanık olduğu şehir,
Aşığının yanık olduğu şehir,
Sinde görüyorum seni İstanbul!
Yedi tepe iner çıkar yokuşlu,
Güzelleri can alıcı bakışlı,
Açar gülü burcu burcu kokuşlu,
Tende görüyorum seni İstanbul!
Nereden bakarsan seyreyle zahir,
Üç taraf deniz bir yanı nehir,
Çağlar ırmakları akıtmaz zehir,
Canda görüyorum seni İstanbul!
Kalplere hakikat dokunuşunu,
Bülbülün gülüne yakınışını,
Minareden ezan okunuşunu,
Dinde görüyorum seni İstanbul!
Birde bey oğlunu düşle bir hele,
Neler anlatmaz ki bir gelse dile,
Galata köprüsü saatli küle,
Dünde görüyorum seni İstanbul!
Köprülerin öyle süzülüşünü,
Sırma gibi tarih dizilişini,
Yürekleri yakan sezilişini,
Bende görüyorum seni İstanbul!
Dünyanın hedefi gözü değil mi?
Fatihin hamuru özü değil mi?
Aciz kul Refikin sözü değil mi?
Ünde görüyorum seni İstanbul!
(Kul Refiki)
Refik kutlu /28.11.2010/Sivas
NOTER TASTİKLİDİR.
Kayıt Tarihi : 23.5.2011 13:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)