Şarkı yazdım diye kıskandılar
Kendi ayıbını göremediler
Kimsesiz insana benzediler
Tanrım bencil insandan koru beni
Acısı ağlattı beni
Sancısı eritti beni
Kimseye hiç yoktu kötü niyetim
Güzel bir söze gönlümü vereyim
İftira eden diline gülüp geçeyim
Tanrım bencil insandan koru beni
Acısı ağlattı beni
Sancısı eritti beni
Bencil insanın çilesi hiç bitmez
Yaralı yüreği hiç iyileşmez
Namusa dokunan hiç iflah olmaz
Tanrım bencil insandan koru beni
Acısı ağlattı beni
Sancısı eritti beni
Ne Tanrıdan korkar kuldan utanır
İyilik bilmez kötülüğe dolanır
Gül bahçesinde çamura bulanır
Tanrım bencil insandan koru beni
Acısı ağlattı beni
Sancısı eritti beni
Kötülük yapınca helallik ister
Ne olur hastayım ölüyorum der
Her dala konar şarkı türkü söyler
Tanrım bencil insandan koru beni
Acısı ağlattı beni
Sancısı eritti beni
Ne onur var ne şeref namus onda
Sinsice sokulur sokar sonunda
Bağırır çağırır söver bayırda
Tanrım bencil insandan koru beni
Acısı ağlattı beni
Sancısı eritti beni
Kayıt Tarihi : 9.2.2010 07:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)