Karanlıkta loş yanan,ürperen yüreğimin,
Çizgileri bitimsiz uzadıkça uzuyor.
Yıllarca yanan ışık söner mi acep şimdi,
Bu kasırga bu rüzgar yüreğimi kazıyor.
Bu korkunun ardında gizlenen gizem nedir?
Elem,acı,ızdırap bir gün yok olacak mı?
Bu güzel doğa benim,evrene renkler katar,
Gün gelende gözümde yok olup solacak mı?
Özlerim mutluluğu her tan vakti seherde,
Bir gün görmezsem onu yüreğim tüter yanar.
Nasıl terk edip gitti ufuklar ötesine,
Hasret dolu bu gönlüm,bitmez tutuşur yanar.
Yumarak gözlerini gidersin sonsuzluğa,
Uykuya dalar gibi bir melek kanadında.
Uzayan bu dallarda olgun solgun yaprakta,
Eğiliyoruz sana şimdi sonsuz yadında….
Kayıt Tarihi : 12.1.2014 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!