Kırpıyor hayat, düşlerimizin saçlarını
Eli yüzü toz duman bir çocuk ağlıyor göğsümüzde
Tebessümüne çamur bulaşmış
İçimizi dışımıza çıkarıyoruz
Ömrümüz kan revan
Boynumuzda levha,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
