Zaman sancılı düşler bırakır çoğu zaman,
Kuşlar cıvıldamaz olur,çiçekler açmaz.
Soluk sonbahar akşamları canlanır gözümde,
Artık gözüm baharı görmez olur.
Sen deli çocuk;
Aldanma gülen yüzüme,gülüşüme,
Adım kırkikindi yağmurlarına çıkmış.
Hazan doğmuş,zemheri olmuş.
Aslında ne desem boş,faydasız,
İklim her zaman ayrılık kokmakta.
Zaman sancılı düşler bırakır çok zaman,
Kapanmayan yaraların uzar gider sazlıklar boyu.
Bir kuş havalanır,leylekler döner yurda,
Kırlangıçlar yuva yapar.
Bu benim son yalvarışımsa eğer,
Engel olamazsın yokluğuma,
Ayın şavkımasıyla gideceğim...
(İstanbul - 01.02.2008)
Nazmiye KayarKayıt Tarihi : 3.2.2008 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazmiye Kayar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/03/sancili-dusler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!