Sancı Şiiri - Kadir Ünlü

Daha çocukken sızlamıştı
Sol yanım
Sürüklerken kırık bacağını
Görünce yaralı bir köpeğin,sinileyerek ağladığını
Geçer sandım bu sancı,büyüyünce
yanıldım
Büyüdü benimle yaralarım,hiç dinmedi
Sancılarım

Daha da beter yandı canım
Talebeyken on iki yaşımda,kasabada taş okulda
Siyah beyaz yetmişli yıllarda
Duyunca dara çekildiğini
Deniz’in,Hüseyin’in Yusuf’ların
Boğazıma dizilmişti lokmalarım
Tasta kalmıştı,çok sevdiğim mercimek çorbam
Beter olumuştum,sinileyen o köpekten
Yanmıştı için için gene sol yanım
Ağlamıştım okulun arka duvarında,iç çekerek
O günden beri arttı,eksilmedi
Sancılarım

Düştü aşka otuzumda,kül oldu serim
Dara çekildi sanki,Deniz’ler gibi,deli yüreğim
Kırdı kalemini gitti
Ardına bile bakmadan,Zümrüt gözlüydü zalim
O günden berİ,sızım sızım sızladıkça delik deşik bağrım
Sarararak şifalı şiirlerimi derin yaralarıma
Gizli gizli köşelerde ağlarım,dinmedi hâlâ
Sancılarım