tanımsız kuşkularla sevişiyor ölüm
kirli yakasında mağrur öpüşme artığı
devrilmiş bedenler çürürken toprakta
zamanı çoğaltıyor merhametsiz acılar
dinle sessizliğin yankısını ey insan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim