Sancı Şiiri - Cenk Ulupınar

Aşk koynunda emziriyor hasreti...
sütünde ağıt..
Ana sütü gibi sıcak değil üstelik.
Bir yılan büyüyor sinsice
avuçlarında sevgilinin.

Bütün mutlu anları unutarak,
kirpiklerinde çiğ vurmuş karanfillerle,
hoşçakal diyor geçmişe,
ardından döktüğü sudan korkarak.
Geleceğin resmini çiziyor
aklının duvarlarına.
Zarif kalbi
bunu taşıyamaz aslında,
O da biliyor.

İçinde bakımsız,çirkin
bir kadın gibi ağlıyor hayat.
Hiç bir makyaj yetmiyor oysa
ruhu güzelleştirmeye.
Ruh;
gamzelerinde gülleri solmuş
bir anıt gibi,
kalbin orta yerinde...
Sevgili,
kalbini vuruyorsun
bir yılanın hayallerinde...

Uzak hep uzaktır,
Aynada bile.
Derin çukurlarda elleri vuslatın.
Çırpındıkça batar,
batağa düşen güvercin...
Artık barış şarkıları duyulmaz sesinde...

Herşey ve herkes,
sancır günün birinde....