Sancı Şiiri - Tamer Gülbek

Gerginliğim yorgunluğa dönüşmek üzere;
Ruhumdaki huysuz ata kayıtsızım artık.
Gece, serin-soğuk arası bir yerde uyuyor.
Bulabildiğimiz tek açık pansiyonda yalnız konuklarız.

Resme dönüşse yıldızlı gök ve denize düşen ay,
Yaz olduğuna inandırabilir bizi. Ama, mevsim
Dışı gidilen yer, gizlerini açığa vuran bir büyücü,
Bir gözbağcı gibi çıplak. Bir kış üşümesi geziniyor
Karanlık lokantaların boyası dökülmüş
Fiyat panolarında.

Soğuk ve yorgunluk yeni kırılıyorken,
Acıyla fırlıyorsun yataktan. Gerginliğimi
Haklı çıkaran bir şey olmalı bu; yıllar
Önce yine bu kentte yaşadığım
Çarpıntıdan artan bir iz.

Kaygılı bir şefkatle izlerken ben seni,
Isınan camdaki buğu gibi dağılıyor
Sabırla gizlediklerimiz. Sen ve ben;

Koca gecede yitik bir mevsim gibiyiz.