Sancı... Şiiri - Münevver Düver

Bir tren kalkıyor sireninde ayrılık
Bir gece_yarısı
Yaşananlar haram...
Bir gül avuçlarında üzgün
Bahçe çalıntısı
Aşkın kirlenmişi
Dikenli ve perişan
Ve hatta emanet
Sıradan sevişmeler kadar...

Bir acı çöreklenmiş işgalci
Buruşuk çarşaf
Kapı çarpması
Bilmezliğin aymazlığın karmaşası
Dokunsalar kopacak ya dizginlerinden
Ama o asil ve hanfendi
Bir gül gibi ağlıyor sessiz derinden
Renkleri solmuş şık tayyör ceketli...

Ötesi yok
Herşey yarım ve öyle kalacak
Yok fazlası...
Ne anası
Ne aşk tanrıcası..
Kimse ve hatta hiçbirşey yardım edemeyecek
Eksik doğdu çocuk
Bu aşk göbeğinden işeyecek...

Güller ağlıyor
Baharın devinmesinden değil
Devlerin öpüşmesinden
Sessiz ve derinden
Ama ıslak
Hüzünlü
Ve yetimce...
Güller ağlıyor...

Not:Bu şiir Münevver DÜVER hanımefendiye tarafımca hibe edilmiştir..
Aykırı Şair
Cengiz ALÇAYIR
Eylül 2005