Sancı Şiiri - Ayşegül Bozdoğan

Gurbet dar geliyor bana
Yabancı, acımasız, perişan…
Dünya’nın öbür ucunda kaldı sanki masumluğum
Ve misketlerimi rastgele attığım
Küçük kuyuda kaldı çocukluğum.
İnsanlar var etrafımda;
Yoksul, zengin, cahil
Kimi de ahkam kesiyor caddelerde..
Bir ben yalnızım anne…

Penceremden izledim kar yağdı geçen,
Buranın karları bile kara kara yağıyor,
Odam sıcaktı ama içim üşüdü,
Senin tezek kokan soban olmadan
Nasırlı ellerin olmadan hiçbir yer sıcak değil
Karnım tok değil senin aşını yemeden..
Buralarda yüreğim zengin değil anne.

Gurbet hasrete gebedir, hasret sancıya,
Buraları dar geliyor bana…
Siren sesleri üzerini örtüyor sessiz iç çekmelerin!
Çığlık atsan duyulmayacak kirli gürültüde,
Ama, sanki ben bu kirli kentten daha kirliyim..
Dualar mezar başlarında kalmış
O da sadece dudak kıpırtısından ibaret, eminim.
Buraları dar geliyor bana anne, dar geliyor bana….