Sancak - Ulubatlı'ya Şiiri - Sercan Bayram

Sancak dediğin nedir? Bir milletin namusu.
Cenk ederken meydanda, pusatının namlusu.

En büyük ülküsüdür, erlerin, bozkurtların,
Üstünde dalgalanır, fethedilen yurtların.

Yeryüzü sahnesinin odur en şahanesi,
Uğrunda canlar verir, Türk’ün her bir hanesi.

Belki renkleri farklı, belki de şekilleri,
Her biri milletimin, gökteki vekilleri.

Belki inancı farklı, belki de isimleri,
Türk’ün devletlerinin en yüce cisimleri.

Türk’ün aziz sancağı, ey güzeller güzeli,
Ruhun bahadırlıkla, yiğitlikle bezeli..

Sen sıradan bir çaput, bir ucube değilsin,
Yedi düvel önünde, saygı duyup eğilsin.

En vahşi savaşların, siperlerinde kalan,
Mazimde dalgalandın, sonsuza dek dalgalan.

Uğrunda can verirken, hem hatunlar hem erler.
Bir an bile düşünmez, en önlerde giderler.

Turan illerindeki en büyük kahramanlar,
Gök bayrakla direndi, can verdi bir zamanlar.

Sırtındaki okların, sayısı kırkı geçti,
Sultan Mehmed, fetihde ilk başta seni seçti.

Ulubatlı sen surda, üç hilali tutansın,
Sana layık olmayan gafil evlat utansın.

Türk’ün al sancağının, gölgesi hep serindir.
Ey ceddim rahat uyu, bu senin eserindir.