Sancak Şiiri - Emrah Korkmaz

asker bayragi tasir tipki bir baygin kadini kollarina
aldigi gibi onu sever oksar,

onda canlanir o kadin, onda canlanir o bayrak!
askere ates ederler de birakmaz o yine sancagi,

govdesinde erir bayrak, o anda, olmeden once
anlar bayragin sirrini, o tipki beyaz bir guvercin gibidir
ucmaya kanatlanan goklere, goklere!

gok simdi askerin gozlerinde tamamen kankirmizidir
ortasinda ay ve yildiz parildar, asker artik rahattir,

can verir, bayragi, sancagi kalbine, yuregine naks etmistir,
o silinmez, gorenler aglar askere, sehite, duyanlar aglar,

gomulunce yine bayraga sarilir, o bayragi zaten hic birakmamisti...