Ey rayet-i Peygamber, ey ümmid-i ahiri
Milyonla kulubun;
Ey nefha-i gaybiye-i nusret, ki safiri
Vecd- aver olur ruhuna şarkın ve cenubun;
Kudsiyyet-i feyzinle açıl, rengini göster,
Varsın soluk olsun
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Devamını Oku
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
İnsanın varlığını kelimelerle hissetmesi onu o yapan kılık kıyafetlerden birisini giymesiyle mümkü ki burda şairimiz kendisini kendisi yapan bir umut bir mutluluk bir aşk ve iştiyakla kaleme sarılarak gönül deryasında sürekli vucuda gelen seyleri kağıda, her bir kelimesi billur tanesi inceliğiyle sermesi onun kaleminin güçlüğünden gelmiyor diyenlere bir sitem arzetmek gerekir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta