Sanayiyle Felsefenin Arasında Bir Duvar

Duvarı Paylaşan İki Dünya

Bir yanda kapı komşusu candostu:
Tevellüt eski, eli işte gözü sanayide…
Küfür ederken bile sevgi bulaşır sesine.
Bir motor ustası gelir aklına,
“Lan dayı o parçayı getir de çayı demleyeyim!” derken
hem çay koyar hem dünya umursamaz.

Hayat onu sanayide büyütmüş.
Yağ kokusu, pas tutmuş civatalar,
Ama yüreği pırıl pırıl.
Hesap kitap işini iyi bilir,
Ön muhasebe değil, hayat muhasebesi yapar arada...

Bir duvar ötesinde ise benim sevdiğim:
Kitaplar arasında zarif bir yalnızlık,
Bir plağın iğnesinde geçmişi okşar gibi döner zamanı.
Şarabını yudumlayıp Camus okurken sevdiğim,
Kapı komşusu can dostu “Lan Kadın! Şu kapağı bi açamadım, bi bak hele!” diye seslenir.

Ve o an,
felsefeyle küfrün
şiirle cıvatanın
şarapla çayın
yan yana yaşayabileceği tek evrende buluşurlar:
Komşuluk.