Sizler.
Sizler ileri dünyanın yanılsamaları, zahiriye kanmış bir ömür yoldaşları.
Sizler belli belirsiz bir hayatın noktaları, ünlemlere gebe bir hayat tohumları.
Sizler kendi varsayımlarıyla yaşamış masalsılar, hikayeleştirilmemiş bir ömür yorgunları.
Sizler acı hatıralarını sineye çekememiş kaçaklar, biçare sabır yoksunları.
Bizler mi?
Bizler, zoru görünce kaçanlar, düzene ayak uydurmuş sistem çarkları.
Bizler, düşünmekten ziyade konuşma çabasında olan hayat kaçıkları.
Bizler, hayatını düşünmekten kendini alamayan bencillik varsayımları.
Bizler, alelade yaşamdan mutlu birer insan kopyaları.
Ya onlar?
Onlar, bizleri kötü yola sürükleyen cesaret haylazları,
Onlar, denemelerini üzerimizde yapan güç odakları,
Onlar, zaferlerini bizimle kazanan ego manyakları,
Onlar, hegemonyalarına bizleri esir etmeye alışmış ömür tutsakları.
Herkes…
Herkes, bir döngünün içinde var olan silinmiş hayatları,
Herkes ki, sürdürürken yaşamı kaybolmuş hatıraları,
Herkes bir bütün içinde yalnız yaşanmışlıkları,
Herkes mi?
Herkes de gitti,
Kapat ışıkları.
19.02.2014 – 15:45 – Mecidiyeköy
Emre AlıcıKayıt Tarihi : 17.3.2014 16:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!