Sanatsal Duygu Haykırışlarım 16

Kahır çeken bir çocuk masalıyım ben,
Bir varmış bir yokmuş diyorum yok bir neden,
Hiç rahat değilim şuan ne ruhen ne de bedenen...
Hep kandırdılar beni küçükten beri,
Bu masal bir ileri giderdi bi de geri,
Şimdi bırak, ne zamanı ne de yeri...
Okudukça değil yaşadıkça anladım gerçeği,
Rahatlıkla çözüyorum artık her şeyi,
Çözdükçe de önemsemiyorum ki ben hiç bir şeyi...
Sevdikçe yüreğimi burkuyor bu masal,
Okumak da istemem aslında acılar asıl,
Mecburdur yaşamak bu son fasıl...
Sonlarına gelince rahatlıyorum belki,
Çözdüm her yerini etraflıca okudum, belli ki,
Şimdi anlıyorum bu masalın yazılış sebebini...
Okurken ne de çok şeyler yitip gitti,
Yaşananlar beni hep bir kenara itti,
Madem bu bir masaldı sonu geldi o da bitti...

21.06.2010 - 00:50 - Konya