Sanatsal Duygu Haykırışlarım 14

Kendi başına biçare oturmak kadar ilginç bir hayat,
Sorgulasam da bir tazeliği yok, çok bayat,
Bugüne kadar yaşadıklarını teker teker say ve at,
Beni biraz dinleyin heyhat (!)
Derbeder olmuş bir yüreğin kıyısındayken ben,
Seni arıyorum evet, nerdesin sen?
Belli değil mi işte yok senden bana gelen?
Bilirim orda yok beni bir dinleyen...
Nedensiz bir çıkmazın içindeyken bu yaşananlar,
Hayatta hep olmuştur dertlerden aşınanlar,
Sana bana gülüp geçip onlara kananlar,
Şimdi orda mısınız bizi aldatanlar?
Nadiren gökyüzüne baktığım bir akşamdayken,
Bugün de yatmayı düşünmüşken erkenden,
Yine beni yalnız bırakmazsın manen,
Ama hep benim olur musun bilmem...
Dertler, sıkıntılar bir bir üzerime gelmekte,
Ben dar ağacındayım, boynum da ilmekte,
Ölümümün geldiğini herkes biraz bilmekte,
Çare olur mu böyle durup beklemek de?
Zor geliyor artık yaşamın uçlarında davranmak,
Kimini aldatıp, kimine yaranıp, belki biraz marjinal olmak,
Durup düşünmeyi bırakıp biraz da saçmalamak,
Buna mı denir yoksa kaçamak?
Kendi başına kalmak kadar güzel bir duygu varken,
Pencerem açılmış rüzgar bedenimi sararken,
Üzerime gelen dertler koca koca dağlarken,
Şimdi gördüm ben seni ağlarken...