Sanatkarlık Şiiri - Osman Şener

SANATKARLIK

Hece hece petek dokur, mânâ mânâ bal yaparım.
Bağ-ı cinanda arıyım, ballar balıdır nektarım.

Gâhi mürg-i ilahiyim, gâhi ummanda mahiyim,
Gahi gavvas-ı dahîyim, cevher doludur biharım.

Yüce dağ misali başım, hiç gitmez dumanım, karım.
Nâdân kârda bilir beni, zanneder ki sanat, kârım

Hak ile benim varlığım, Ahsen-i takvim âyârım
Gayem ne sanattır ne kâr, gayem kendi sanatkârım.

Ben insanım bir has nakış; âlem bana nakışlanmış.
Aşk ile çağlayış akış, demek maşuk için varım.

Yoktan dokunmuş kumaşım, yoktan nakş olmuş nakışım
Yoklukla belâda başım, yokun derdine duçarım!

Sık dokudum ince’ledim, hayretten aklımı yedim.
Lokmandan yardım diledim, zar zor yapıldı tımarım.

Aradım ettim tecessüs, “Ben! Ben!” diye çıktı nefis.
Nakkaşlık kim sen kim necis, usandım senden, bizarım.

Nakışın çektim ipini, Nakkaş’a götürdü beni
Bildim nakış sahibini, yakınlığına mazharım.

Erdim mananın özüne, koydum peteğin gözüne.
Arşın altında hazine, orada sırr-ı eşârım

Bana, benden yakın durur, gizli gizli fısıldarım.
Naz eder kurban olduğum, asumana çıkar zarım.

Sanmayın ki yar nazından bıkmış, usanmış, bîzarım.
'Lutfu da hoş kahrı da hoş', hoşnudum ben bahtiyarım.
...
Her yerde sen, her yerde sen! Seni gösterir her desen.
Bir de hüsnünü göstersen, kalmadı sabr u kararım.
...
Rabbim ben razıyım senden; razıyım Gül’den, Gülşen’den
Evvahi’ye acı lütfen; lutfuna muhtaç bimarım.

                      Evvâhî *Osman ŞENER