Sanatın Sesi Şiiri - Tuba Gürdere

Düşünce farklılığında her bakış ayrı bir sanattır.
Ancak gözyaşı ve gülümseme nasıl birleştiriyorsa farklılığı,
farkı fark yapabilen duyumsanan eserin kendisidir.
İnsan en büyük değerdir.
Değeri kalbinde taşımak ise ancak içteki o duyguyla özdeşebilmektir.
...Ve nice düşüncede buluşmak, aralamaktır zamanı kalpten.
Bir bakıştan duyuşa dek yolalabilmektir içten.

Bir çiçeğin hüznüde yansır duyuşuna gülüşüde.
Yeter ki içimizde hissetmeli mevsimi.
İnsan, sanatı anlayabıldiğinde kendıne susar
Kendini anladığında sanatı duyar.
Kendini dinlediğin zamanda ki tek bir andır o tüm zamana hükmeden.
Sanatın içinde olmak, kendini dışa vurumun sessiz heceliğidir.
Ancak hıssedebilenle varolan eser aynı değerdedir.
Hisler ve çeşitli duyuş farklılığında bütünlemektir.
Sanat, bir bilgi akımıdır.
Bilginin içinde ki klavuzdur yolu gösteren.
Hiç durmaksızın ilerleyebilmek düşüncede aşabilmektir menzili.
Yada durulan nokta önemlidir sanatta.
Ve durup düşündüğün noktada ileri cümleye bir söz özde bütünlenmeye dair resimdir.
Kendinden bir düsünce üretmekte ki kısımda buluşabilmektir.
Sanatın sesi ruhla duyulan gözyaşı gibidir.
Bakışına güller açılırken, gözyaşında ki duyuşa yürekten ses bırakabilmektir