Sanatçının Ölümü Şiiri - Yusuf Sevgen

Kurtaramamıyorum bilmediğim bir ressamın resminden kendimi
tuvalinin giriftlerinden…
fırçanın varoşları kurumuş.
Ortaçağ’dan kalan su birinkintileri, yakıp kavuruyor yağmurdan…
şıp şıp dökülüyor bardaktan koral odlar
sıyıramıyorum kendimi karakaleminden bir yaratığın
nedir, kimdir bilmiyorum
öğrenemedim:
beni boş yere mi kaçırdı insan kalabalığımdan
misafir etti bedevi sıkıntılarına…
çizginin boşlukta uzanıp kaybolamaması gibi
kaybedip götürüyor mu beni yoksa…
gerçekten pantolone kılığına giren o mu çözemedim
commedia dell’arte’dan geldim diyerek.

Çekemiyorum bu kabus kendimi bir fotoğrafçının vizöründen.

mayıs.doksanbeş.istanbul