Sanatçıdır Öğretmen

Bir sanatçıdır o
Elinde minicik hamuru
Yoğurur yoğurur
Duygu, düşünce bilgisiyle
Biçim verir ona
Sıyırır tüm kötülüklerden
Uzak tutar
Esen rüzgardan, akan selden
Sakınır onu soğuktan ve sıcaktan

Onu bir ses yapar dillerde
Doğruyu, güzeli anlatan
Onu renk renk çiçek yapar kırlarda
Onu demet demet yaprak yapar ağaç dallarında
Onu fidan fidan diker
Kökleri toprağı sımsıkı saran
Boylu bir fidan

Onu bir ip yapar
Kalpleri incecik bağlayan

Onu nöbetçi yapar sınırlarda
Güç yapar bulutlarda
Yaklaştırır güneşe aya
Bir ışık yapar
Ilık toprağını okşayıp
İncitmeden seven

Kederlenmez çevresini aydınlatırken
Tükenişinden
Mutlu olur uğraş verip didinirken
Ağarmış saçları, yaşlanmış ince duygularıyla
Tüm bunları izlerken

Övünç duyar yeniden yeşermekten öğretmen