İncinmiş olan kimse,
Taklitlerle hayatını yaşadı.
Halkı anlattığında,
Halkın içine
Birisi daha doğdu.
Sanat yaşamıyla,
Ulaştığı düzeyle,
Yararlandıkça yararlandı;
Halkın içine yerleşti.
Madde kendisiydi;
Manevi varlıklar içindeydi.
Günden güne patlıyor;
Sanatla uğraşıyordu.
Sanat sevgisi
Yavaş yavaş
Aklını ele geçiriyordu.
Ona yardım eden,
Yalnız dayanağı,
Sanatın kendisiydi.
Sanat onu
Bilinmedik yere götürüyordu.
Kayıt Tarihi : 7.3.2008 11:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/07/sanatci-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!