Sanat Şairi Şiiri - Mehmet Sait Kaya 3

" Ben her zaman gülümsüyorum
Ama bazen yoktan öte bir kardeş mi? Oluyorum imkansız olan insanlara dost olamadığım
İnsanlara kahraman olduğum unutulduğum yıllar nede değişti söyle dünya ben aile değil miyim?
Yok tan var olan emanetim
Sabretmek kader utansın
Ömür neydi yazar sızlar içime
Hani eski sohbetler özel olan değerlik nerede işte o parlak hayalim.

" Ben insanlara karşı dürüst olmak istiyorum ama onlar hiç öyle olmadı ben dost olmak isterken onlar bir köşeye sıkıştırdı ama ben hep sustum
Onlara hep şöyle diyebilirim yazıklar olsun diye
Belki bir daha anlarlar insanlığı her günün perişanlığı tatlıya bağlayan gün saymadı pazartesi güneş çıktı herkes işin tersine bir iş çevirdi Salı herkes halı taşımak için kollarını sıvadı çarşamba herkes pazara gitmek için kuyruğa girdi. Perşembe herkes peribacaları balonlarla uçtu Cuma herkes hutbeye doğru koştu hiç bir şey eksik olmadı Cumartesi iş göremezlik ödemesi oldu. Pazar herkes bir birlerine azar azar nazar duası okudu. On iki ay geçti son ayda darbe oldu.