Apartman Şiiri - Efecan Kıymaz

Yüzü geçik insan, elli dört daire sekiz katında,
Kan ter içinde kalırsın bir şiir yazmak için.
Ayrı yüzler ayrı dertler ayrı bir bela,
Tek çare bıraktınız o da bulmaktır ücra bir baraka.
Oralarda yazacağım...
Sizinle yapamıyorum daha fazla,
Gülsem, ağlasam insanlar parazit gibi omzumda,
Akıllısı beş kat üstte delisi benim katımda,
Sizinle yapamıyorum, tez vakit şiir bekliyorsunuz.
Sanat yetiştiremiyorum, insanı delirtiyorsunuz.
Akıldan fakirleşiyorum sizinle burada kaldıkça,
Noksan kalıyorum sizin sanatçı sevdanız körükle buluşunca,
Kolum bacağım seyreliyor siz aklımı doldurdukça,
Düşünmekten alıkoyuyor zehir zıkkım dertlerinizi dinlemek,
Şiir yazmak ateş pahası bu Sanat Apartmanı'nda.