Gün,yar,aşk…
Gün geçer,
Saatleri takıp takıştırıp
Koluna,boynuna,ayaklarına
Gün geçer.
Mutlulukları sürüp sürüştürüp
Kaşına,gözüne,dudaklarına…
Gün geçer.
Hüzünleri sarıp
Saçlarının akına,dilinin altına.
Gün geçer.
Yar gider,
Gözlerimi alıp da yer yüzümden,
Yar yüzüne.
Yar gider.
Sözlerimi kesipte aşk dilimimden
Ses diline.
Yar gider.
Yüreğimi koyupta kocaman boşluğuna
Kendisinden
Yar gider.
‘Ben’ iklimimin küresel ısınmasını kaldıramadan
Kaldıramadan darasını da
Yar gider.
Aşk kalır.
Yusuf’un atıldığı kuyuda,
Firavun’un duvar duvar zindanında
Aşk kalır.
Züleyha’nın yitirirken kazandığı güzelliğinde
Aslı’nın kül olan aslında,
Leyla’nın leyli yârında,
Aşk kalır.
Gül’ün kaybolan baharlarında
Gelmeyen yarınlarında
Sanason kokan hasretlerinde
Aşk kalır.
Bugün de yaşayan yaşlarında
Aşlarında
Yazlarında kışlarında.
Damarlarında kanca
Yağızca bir
Aşk kalır.
28.05.2013/Kalandan
Kayıt Tarihi : 28.5.2013 23:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!