Sanarken
Geceyi gerçek gibi
Hayatın ta kendisi hatta
Bir yolculuk sonudur öğreneceksin
Ne denli büyük kahpeliğini
Sezerken
Eylül’ün korkunç fısıltısını
Gidiyor sanki yeniden binlerce turist anılarından
Bir hüznün sona erişidir göreceksin
“Sanki hiç olmadı” bile demeyeceksin
Süzerken
İçindeki sahili
Aşılanmalı artık olmayan palmiye ağaçları
Binlerce adımı koşarak tüketsen de anlayacaksın
Birinci bitirdiğin bu yarışın
Sevinç çizgisinden sonra yalnızsın…
Kayıt Tarihi : 27.8.2005 14:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!