Sanar ki insan Şiiri - Nur Manolya

Bir bebek doğar hani
Sanar ki insan dünyanın öbür ucunda
Apayrı yaratılışla ,düşüncelerle
Hani hissettikleri farklı

Sanar ki insan bir ben farklıyım bu dünyada
Anlamazlar anlatmasam kendimi
Tepkilerim bir bana özgü
Topluma karşı , aykırı
Belki biraz abartı hissettiklerim

Bir ben kuruyorum hayal
Yahut isteklerim de abartı biraz
Sanar ki insan yalnızım hayallerimde bile
Aykırıyım dünyaya masum isteklerimde bile

Sanki dile getirsem içimden geçenleri
Daha da ayrılırım dünyadan
Deli derler , uzak dur derler
Anlamazlar yine atarlar uzaklara

Ama insan önce kendini anlamalı
Kendini sevmeliymiş
Böylesi insana kendisi de yetermiş
Kendini seven barışırmış kendiyle
Sonra dünyayla ve insanlarla

Cesaret edemeyen bilemez hem
Sevilir mi dışlanır mı hayatta
Bazıları sevmez diye seni
Yaşayamayacaksan kendin gibi
Ne anlamı var ki savrulup gitmenin
Hayatta başka biriymişsin gibi