Sanalda Kalmamalı Şiiri - Gökmen Yılmaz ...

SANALDA KALMAMALI
Bırak artık be yakamı, sen de yoruldun diyeceksin
ama buna karşı koymanın bir yararı yok!
bir kere saklama
gördüm beni seven gözlerini, sesini,
senden uzak kaldığım geçen zaman
bana neler öğrettiler bir bilsen?
bir bilsen…

Tanrım nasıl arzuladım anlatamam seni,
avucumda kırmızı bir denizyıldızı var sanki
anlatamam şarkılar söyleyen tatlı dilini.

O gün, rüzgârın anlık hışımı sardı beni
nasıl oldu bilemedim, denksiz çıkışım
güvenini sarssa da, nerede ne yaptığının
farkına varır oldum,
çok geç değil ama aramızda
başkaca sıkacak ne oldu ki?

Gerçekten aşk, yerle gök arasında saklanır derler
atmak mümkün değil hele birde
şairsen mümkün değil atabilmek, sadece
içtenliğimi berrak görebilmen, gördükçe yâr
bir mesajın içimi ısıtacak,
beni tekrar yaşama bağlayacak.

Hem umutsuzca mutlu olmaya çalışan biriyim ben
sıradan biri, bakma sen sahiden böyleyim, öyle ya
başka anlamlar katıp ne diye farklı olayım?
sonra, sonra oldum da ne geçti elime?
börtü böcek, kuş sesleriyle avunur oldum.

Canım tatsız bir beklenti yerleşiyor içime
beklemek keskin, ince, derin biçimde hazdır derler
ama sahiden öyle midir?
kim koyar o kederi, bilemem!
yolu yordamı nedir, onu da bilemem!
bildiğim sevgime, saygıma, güvenime,
kendime ihanet etmediğim.

Hem sevgimin tek bir kelimesi bile
inan abartılı değil, nasıl anlatsam
saf bir merakın, nasıl coşkusu gülünce
gülünce güneş açan bahar
etrafa ışıl ışıl manzara çıkarır
bende de yaşama sevinci belirir hem de
karanlık göğü delen kırmızı yangın ışıklar gibi...

Canım, sanalda kalmamalı arkadaşlığımız
bu tanışma anı daha mükemmel olabilir,
birazda el insaf, biraz daha sokulsan yanıma
farkındayım ya, beni bu hale getirmekten
büyük zevk alır, inadını perçinleştirmekte
üstüne toz kondurmamaktasın,
kararlısın, sevdim ama elin elime değdi mi?
baş başa sahiden olduk mu?
söyler misin bitanem? sen oralarda kaldıkça.

Söyler misin? ..

Aksaray/19 Mayıs 2008