Feysbukta kahve ikramı, yoktu önceden.
Yaygınlaştı şimdi, bilemedik neden?
Hayal içiliyor, ekrandaki fincanlardan.
Sanalda içilmesin kahveler,
Kişilere zararı var!
Eskiden, dost evinde içilirdi, köpüklü.
Kırk yıl derlerdi hatırına, daha dündü.
O eski yıllar, kırk dakikaya döndü?
Sanalda içilmesin kahveler,
Örfümüze zararı var!
Bir fincanı, kırk kişi höpürdetiyor.
İkram sahibinin nesi eksiliyor?
Çikolatası azaldı, kahvesi mi bitiyor?
Sanalda içilmesin kahveler,
Dostluğa zararı var! .
Bindik bir alamete, bonkörleştik.
Gidiyoruz kıyamete, nankörleştik.
Kahveyi oynattık, yerinden ettik.
Sanalda içilmesin kahveler,
Kırk yıla zararı var!
15.051.2014)
Kayıt Tarihi : 16.5.2014 00:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kahve,Türkle özdeşleşmiş. Adına,Türk kahvesi denmiş. Sıcak içmeyi, benimsemiş. Oynanması, zoruna gitmiş. Şiir yazma ihtiyacı hissetmiş. Kahveye, itibarı iade etmiş.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!