Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İnternet ortamlarında çoğulluk / tekillik med cezirleri gibi bir hava sezinledim dizelerden.
Çoğulun tekil çığlığının yankılandığı zeminler.. face, twit.. V. S
Bilinçaltında nesneleri özne potasında eritme gayretleri..
Çağdaş zihin kamaşmaları..
Özne, kendisine şöyle sesleniyor sanki,
- Öz ne?
Kelimeler köpürüyor sosyal medyada.. Köpüklerin habbesinden kubbe olmaz. Gibi bişeyler mi fısıldamak istiyor.
Kubbe, gök kubbedir ki onu bulursam öznem kendindenlik sahibi olur demek isterdim şiire.. Tıpkı şöyle:
Bir şulesi var ki şem i canın
Fanusuna sığmaz asumanın
Şeyh Galip
yok ben buraya yazmıştım valla..:)spamdan falan anlamam Aynurcum...sanal manal sorular sormak hakkımızdır de mi..:)sonuçta 'nasılsın' dediğiiz kişiler,sevdiğimiz kişilerdir...yoksa sormayız bu soruyu...
şiir güzel olunca,yazacak şey bulamadım...kutluyorum sevgi ile....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta