Kıdım kıdım gidiyoruz yalnızlığa,
Her taraf yalnızlık kokuyor,
İçimizde çoktan ölmüş cesetler,
İçimiz kadavra.
Ne zaman ki biz öldük,
Çok zamandır duymuyorum dostlarımın sesini,
İki dağ arasında kuruldu Araf,
Hangi yana gitsem,
Kulağım buz kesmiş sağır..
Gölgeler gidiyor önünden,
Siliüetleri düşüyor toprağa,
Yürüyen ölmüş insanların siliüetleri,
Hepsi gidiyor yalnızlık kuyularına. .
Ah! Ömrümün deli dolu son zamanları,
Kim ki size kurdu bu aşağılık tuzağı,
Ölüden ölü,diriden ölü şu insancıklar,
Hepsi şaşkın gidiyorlar bir yana
.
Arafil Boyları'nda yürümüyorum, Araf'ta yürüyorum sevgili,
İçime kazık çaktığım şu eski duygular,
Ganita'da içtiğim çayın kokusu,
Çok geçmiş.zaman amma.,
Hala burnumu tırmalar.
Çevirmişler şehrin sokaklarını sanal duvarlarla,
Duvarın dibinde sessizce ağlıyor bir çocuk,
Terk edilmiş sokakların şehridir bu kahpe şehir,
Hani ,söylemesi ayıp ama,
Bu şehrin anaları da biraz kaçık...
Yalnızlık ölü gibi kokuyor şehrin işlek caddelerde,
Burunları on karış havada insancıklar ,sefalet hüyelaları,
Sessizlik Arafat sessizliği ,
Kimin günahı ne kadar...
Sanal tezgahlarda örüyoruz ruhumuzun kızıl örtüsünü,
Pis kokular geliyor içimizin derin kuyularından,
Yağmalandı içimizde ne varsa insanlık adına,
Kıyamete az zaman var.
Zevahiri ne zaman kurtaracağız bu gök kubbe altında,
Göğün direkleri çürüyor anlamiyor insancıklar,
Sanal perdelerle ördük bütün insanlığın ruhunu,
Gelecek yarınlarda çok karanlıklar var.
Lo biz ne zaman öldük,
Ne zaman kazıdılar bizim kuyumuzu derince,
Üstelik üstümüze de dağlarca toprak yığmışlar,
Biz ölmeden önce...
Şimdi kına yakmanın zamanı geldi,
Hani biraz da helva kavurun,şekerlice,
Bekleyin,dünya daha güzel olacak belki,
Biz gidince.
Uyanın dostlarım,uyanın,
Gelenler, gidenleri her zaman aratıyor bilmiyor musunuz,,
Bu yalnızlık sizi de öldürecek bizim gibi,
Bu bir bedduadır bizden size.
9.3.2021 Z.burnu/İst.Uhr:18:25
Hüseyin Turan
Ganita:Trabzon'da sahil kenarında,çoğunlukla ünüversite öğrencilerinin gittikleri çay bahçesi.
Arafil:Trabzon'da bir semtin adı.
Kayıt Tarihi : 9.3.2021 20:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gittikçe artıyor insanın yalnızlığı.Havada küf kokusu gittikçe çoğalıyor.Medeniyet kör bir yalnızlığa giriyor.Buna isyan etmeliyiz.Yoksa çok geç olacak.Yer yüzü sessiz mezarlıklara dönerse nice olur halimiz?
![Hüseyin Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/09/sanal-yalnizliklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!