Kadın;
Bir dinleyici bulmanın
Adam;
Gözlere bakmadan konuşmanın
Rahatlığında.
Kadın;
Gönlünce anlatmış olmanın
Adam;
İtirazsız, onaylanarak dinlenmenin
Ferahlığında.
Adam;
Bir yar sevmiş sanalda
Sevdiği İstanbulda
İstanbul kadar sanal
Sanal gibi İstanbul.
Kadın;
Yeri çocuklarından sonra
Değer vermiş adama
Bir defacık görüşmüş amma
Saklayacak ömrü boyunca.
Adam;
Düşmüş sanallara deli divane
İstanbulu soruyor O’nu soruyor
Ne eşe anlatılır ne dosta
Düşmüş yangınlara, bitmeyecekti hani
Bitmeyecekti hani, sevdiği hani?
Haziran/2003
Halay SadiKayıt Tarihi : 13.6.2005 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Arkadaşlarla internet ortamında sohbet ettiğimiz bir ardes vardı. Birgün, orda bir Bey yana yana sanalda karşılaşıp arkadaş, dost, sevgili olduğu bayanı arıyordu... İşte bu olay beni düşündürdü..sanalda aranan sevgi sanalda kaybedilmişti ama belli ki canını acıtmıştı bu olay adamın. olay sanaldı, acı ise gerçek.. Neden yolda, sokakta, otobüste, dolmuşta birbirinin suratına bakmayan, her fırsatta restleşen insanımız sanalda duygu yüklü hale geliveriyor, sırılsıklam aşık olabiliyor, sanalın peşine düşebiliyordu? Neydi yaşadıkları, nasıldı ortamları? bunları anlamaya çalıştım ve düşüncelerimi bu satırlarla paylaştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!