Sanal Sevgiler Şiiri - Gülsen Dede

Mor damarların eli bilmez,
Sanaldan uzanan, dijital sevgiyi.
Kimsesizliğin kuytularında
Yalnız ağlamaklar da
Yaşlı bir yüreğin
Kış ayazına esaretine
Uzaktan gelir merhamet.
Bazen bir yangın düşer ki can ortasına
Duman bürür seyrinde, göz ferini
Bir karanfil sessizliği çöker ki bedenlere,
Bilmem hangi azabın ortasında kalmıştır ki
Kan uykularına
Düşlerden uyanan körpe.
Milyon kez tıklanır acısı,
Lanet okunur uzaktan
Yalnız acılara…
Öyle bir çağ ki, ilkel ötesi
Bir dert olmaya görsün;
Binler duyar uzaktan,
Binler sızlanır
Kimsesiz kalır çoğul acılar…
Ve o çoğullukta
Ne acı diner, ne seyir
Tıklanan kederlere, şefkat yazılır
Sanal sevgilerde…