Sanal Ortam Şiiri - Mehmet Çiftci

Bir çok dost tanıdım altın yürekli
Çağlayanlar gibi sevgi akıtan
Hem almaya hem vermeye istekli
Bana insan olmak dersi okutan

Latif bir şakanın içinde saklı
Bazan bir dostluğun ince çizgisi
Sanal bir ortam bu ama çok farklı
Hepsinde ayrı bir şair sezgisi

Tebessüm ettirir güldürür bazan
Evimde misafir gibidir onlar
Bazan düşündürür daldırır bazan
Sevdasıyla alev alev yananlar

Tanışmadım bir çoğuyla yüz yüze
Ama çok samimi arkadaşız biz
Yolda karşılaşsak gelsek göz göze
Selam bile vermez geçip gideriz

Hani harfler var ya ses olan şekil
İlmek ilmek bağ kuruyor arada
Bazan anlamaya yetmiyor akıl
Düşündürüp sorduruyor arada

Sanki sanal değil gerçek ortam bu
Özlüyoruz görmeyince birini
Ses yok görüntü yok hayali kurgu
Çözemedim ben bu işin sırrını

Küser barışırız, darılır, sever
Gerçek hayat gibi yaşıyoruz biz
Öfkemiz çıkarsa sözlerle döver
Bazen da çizmeyi aşıyoruz biz

Sevgi saygı dostluk güzel tarafı
Dedikodu gammaz nemam bile var
Sahtekar düzenbaz yalan sarrafı
Yanlış anlamalar bizi yaralar,

Yine de sevdim ben sanal ortamı
Herkes ne yaparsa kendine yapar
Bana ne herkesin tatası gamı
Yoluma giderim önüme bakar.