Sanal Arkadaşım Şiiri - Ömer Osman Avcı

Gel bu akşam da benimle ol
Duygularımızı birleştirip
Bir bütün olalım seninle

Yüzümü
Resmimden görsen
Sesimi,
Şiirlerimden duysan da
Yine de
Kırk yıllık dost gibisin benimle

Biliyorum
Sen de anılarla sarhoşsun
Bu kızıl akşamlarda
Senin de gözünde anılar titriyor
İçtiğin sigaranın dumanında
Çocukluğun çıkıyor karşına
Yakalamak istiyorsun o kumral saçlarını
Avuçlarında geçmişin akları kalıyor
Okşamak istiyorsun o elma yanaklarını
Yüzündeki kırışıklıkları görüyorsun
Ooooof… offff…
Aynalar hiç değişmediler ki
Değişen sensin, sen! Sen! ! Sen! ! !
Sensin sanal arkadaşım

Ağlamak istiyorsun
Annenin dizlerinde
Başını koyduğun yere bakıyorsun
Ya soğuk bir yastık
Ya da kırık bir kanepe
İşte o an
Dünyan dönüyor tersine
İsyan ediyorsun geçmişine
Ve
Ümitsizlikle bakıyorsun geleceğine

Neyse…
Hadi bırak bu karamsarlıkları
Yaşamak her şeye rağmen güzeldir
Üzme be tatlı canını
Lütfen...
Lütfen yeniden sevmeyi dene…