Sanadır Gecem Şiiri - Zagros Cetinkaya

hüzünlü bir yağmur yağıyor şimdi bu kente
gözlerim kordon boyunda ıslanıyor
sevdayı sarmalayan hayallerde
bin yıllık bir hasretin koruyucusu
rüzgârlarda parfüm kokunu hissediyorum
tanımlanamayan bir tende
bulunamayan bir umuttu gökyüzünde asılı kalan

her yalnızlık mevsiminde
pençesine düştüğüm voltalardı beni sana getiren
tüketilmiş umutlar, yitirilmiş hayaller
sabahın koynunda isimsizlerin gözlerinde uyandım
bitmek tükenmek bilmeyen sigara dumanında
şizofren sevdaları yaktım
ve geceden kalma kederimle
sana yakamozları topladım sevgilim

yitik bir kafiyedir gözlerin
mısralarımda yargılanan
zehir – i zemberek kalmış şiirlerim
arta kalan hüzünlerimi getirdim sana
gecesinden sabahına varamadığım
serseri hayallerimi getirdim sana sevgilim

düşlediğin düşlerin koynundayım şimdi
- vurgun aşklar mezrasında-
ölü sevdalar kentinde çığlıklarını hissediyorum
tanımlayanaman bir hayalin
yitirilmiş serüvenleri/dir/ beni karşılayan
- intiharlar kuşandım, yastığıımda ölüm -

ibadetim; hüsranım
imanım; yol üstü hüzünlerde bulduğum yetim gülüşler
şimdi yorgun bir fırtına taşıyorum tufanımda sevgilim!