Gözlerime gözyaşım kadar yakınken hesap sormalıydı benden yokluğun. “Nerelerdeydin deli kızım benim” demeliydi. Umudun verdiği güçle adsız günlerin sonunda dudaklarımın ucundaki gülüşe dokunmalıydı varlığın. Gözlerimi gül kokulu düşlere açtığımda, sonsuzluğu içimizi ürperten bir okyanusun ortasında bulmalıydık birbirimizi… Bana göre koyu karanlık, sana göre deli mavi…
Ne yıldızlar var şimdi, ne de kokumu getiren rüzgar; her şey öylesine uzak artık… Kavuşmalar yok toprak kokan yağmurlarda… İklimlere meydan okuyan yangınları yok yüreklerimizin… Yok “kal” diyen dudakların… Sonu gelmeyen gecelerime dalıp kanayan sızılarıma sarılıyorum şimdi. Dipsiz bir yalnızlığa el verip şarkılardan dinliyorum unutulmuş yıldızların birikmiş hicranını. Bakışlarının uzak uçlarında yürek atıyor hüzünlerim. Bilirim dokunabildiğim yürekler kadar kalır izim…
Ey yar sanadır arz-ı halim.
Her dalında çiçekler açan bir bahar olamadım ömrünün son deminde affet… Lakin yüreğin yüreğime değdiğinde duyamadığın sessiz çığlıklarım karışırdı geceye, hiç bilmedin. Nefesin saçlarıma değdiğinde rüzgarlı bir Eylül gününde buldum kendimi. Gözlerimi çaldı yağmurlar, ufka bakan kirpiklerimden özlemler akıttım sana doğru. Sevdalı bir mektup olup savruldum, ümitsiz bir heyecan ile avuçlarında can bulduğum hayattın sen… Kirpiklerine dudaklarım değdiği vakit düşlerimde, yaşamanın daha kutsal bir amacı yoktu gönül memleketimde. Ne garip… Şimdi senden yadigar hüzünlerimle tam oluyor eksiklerim. Bir de şu hasret dedikleri sancı olmasa…
Tamamını Oku
Ne garip… Şimdi senden yadigar hüzünlerimle tam oluyor eksiklerim. Bir de şu hasret dedikleri sancı olmasa…
mükemmel bir çalışma...
güçlü bir bakış açısı ile....
saygılarımla kutlarım...
Şiir gibi de okunuyor , çok güzel ve akıcı. Ama bir o kadar da hüzün dolu
Kaleminize, yüreğinize sağlık ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta