Bir gün elbet çalacak, ayrılığın çanları.
Kıyamet bizim için, çoktan kopmuş olacak.
Maziye defnederek, onca hatıraları.
İkimizin gözleri, kanla yaşla dolacak.
Has gönül bahçene de, giremedim ki oysa.
Yaşamak mı denir ki, sensiz yaşamak buysa.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta