Bir gün elbet çalacak, ayrılığın çanları.
Kıyamet bizim için, çoktan kopmuş olacak.
Maziye defnederek, onca hatıraları.
İkimizin gözleri, kanla yaşla dolacak.
Has gönül bahçene de, giremedim ki oysa.
Yaşamak mı denir ki, sensiz yaşamak buysa.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta