SANADA ACIYAN OLMASIN
👇👑👇
Bak burası benim kalbim.
Yani bir zamanlar senin evin.
Şimdi göçük altında kaldı.
Talan ettin, yok ettin.
Aynaya baktığımda
yüzümdeki acıyı görüyor
sonra kendimden utanıyorum.
Seni sevdiğim için utanıyorum.
👇👑👇
Sevgim sana çok mu ağır geldi?
Oysa bu aşkın,
tüm yükünü ben yüklenmiştim.
Tutarsız davranışların, ilgisizliğin
beni çok yordu, çok üzdü.
Ama yüreğim sevmişti bir kere,
görmemezlikten geldim, alttan aldım.
Sen yan dedin ben kül oldum.
👇👑👇
Bana nasıl kıydın?
Seni seven bu yüreği nasıl üzdün?
Bir zamanlar sevgiyle dolu olan bu
yüreği nasıl öfkeyle doldurdun?
Kalbimin toprağını kuruttun.
Hiçbir çiçek yeşermez gayrı.
👇👑👇
Kehribar gözlerin sonum oldu.
Yaman dertler arkadaşım oldu.
Milyonlarca insan varken,
ben senin gibi bir vefasıza vuruldum.
Gerçek hislerle yanlış birini sevdim.
Dedim ya:
Sonum oldun, sonum oldun.
👇👑👇
Dağ gibiydim çalı oldum.
Kaya gibiydim çakıl oldum.
Ah kalbim sana karşıda mahçup oldum.
Affet beni.
Kaderde sevipte sevilmemekte varmış.
Nasip değilmiş deyipte
kendini avutmakta varmış.
👇👑👇
Sen benim Hayallerimi yıktın.
Düşlerimi öldürdün.
Değer verdim değerimi bilemedin.
Gerçek şu ki :
Canımın yandığını hiç görmedin.
İşte sen bu kadar kördün.
O senin ayıbın.
Lanet olsun senin sevgin.
Lanet olsun.
👇👑👇
Benim seni sevdiğim kadar,
sende sev ama bir nebze sevgi görme.
Benim nasıl canım yandıysa,
seninde canın yansın.
Yaralarına sürdüğün merhem
kezzap olsun.
Yok böyle bir acı, öldürdün beni.
Sende öl.
Sen bana acımadın.
Sanada acıyan olmasın.
Kayıt Tarihi : 19.10.2017 16:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!