Küskünüm Anne Şiiri - Şemsi Hançer

Bir yavru bıraktıysan zalim ellere
Zalimin yüreği acımaz anne
Üşümek değil ya soğuktan donsan
Zalimin yüreği sana ısınmaz anne

Yemekler kaynasa da ocakta
Sen aç kalırsın yine dışarıda
Gün biter yine akşam olur sokakta
Zalimin yüreği sana acımaz anne

Karanlık bastırınca dışarıda anne
Korkular çöker o an masum yüreğime
Gecenin ayazı vurur artık yüzüme
Sokaklar kimseye acınmıyor anne

Gündüz insan görünen gece kurt oluyor
Bir anlık gafletinde seni boğuyor
Beni unuttuğunu onlarda biliyor
Kurtlar kuzuya acımıyor anne

Sen beni bıraktıysan annem zalimlere
Arkanı dönüpte sorma yavrum nerede
Ben böylede yaşarım kendi halimde
Senin unuttuguna hayat acırmı anne

Bunca yıldan sonra beni hiç hatırlama
Bana dokuz ayın hesabını sorma
Vicdanın sana kalsın benim için ağlama
Sana yürekten küskünüm anne
Sana yürekten kırgınım anne

(2005)