Sana Yolladım.../ Neredesin Sen! ? ..

Sana Yolladım.../ Neredesin Sen! ? ..

bugün İstanbul'daydım...
nicedir inmemiştim..
bugün de mecburiyetten..
yoldaki düşlerim ve her an'ım yine sen....

o yolun bende bıraktığı ağırlıklı sel...
akşamları sana getiren..
sabahları ise senden ayıran sevgilim....
en büyük sebebi ise
bana göre zaman...

ne kadar dua ettim bir bilsen...
önümüzdeki zorlukların aşılması..
sorunların çözümlenmesi..
ve sana ait tek bir hücrenin dahi incinmemesi..
dileklerim hep bizdi...

ama herşey o kadar farklı gelişti ki
sevdam sonsuzluğumken....
seninle bir bütün olmak için savaşırken..
yaşam zorlanmalarım bir hiçti..
herşeyle...herşeyle savaşma gücüm vardı benim..
ama sen istemiyorum dedin! ....

seninle sevgiyi baştacı yaptım ben sevgili...
kimliğim, alnımda ve yüreğimde kayıtlıydı sevgili...
ben bütün rolleri tek başıma sırtlanmaya da hazırdım..
herşeyle...herşeyle savaşma gücüm vardı benim..
ama sen istemiyorum dedin! ....

şimdi düşünüyorum da;
belki de dostluğun temeli atılmalıydı ilkönce....
toprakla buluşturmalıydık o minicik fidanı
ve sonra bize ait ulu bir çınar olarak dönmeliydi...
kadim dostluğumuz hiç ama hiç susmamalıydı..
başaramadık..yapamadık biz bunu sevgili....

eğer başarabilseydik.....
eminim ki; algılama farklılıkları
kadim dostluğun içerisinde erir giderdi..
koskoca bir yıl devrildi sevgili...
asırlar gibi..gözyaşı ve acı hiç dinmedi...

öylesine yoğundu ki.....
yüreği yakan, dağlayan o sevda hasreti..
birbirimizin içinde kaybolduk sevgili..
biz toprakla buluşturmalıydık ilkönce o minicik fidanı
ve sonra bize ulu bir çınar olarak dönmeliydi...
kadim dostluğumuz ise hiç ama hiç susmamalıydı..

bugün...
Neredesin sen! ? ..
diye sorarsan eğer sevgili..
hemen sana söylemeliyim ki;
bugün sana geldim ben....
ve her İstanbul'a geldiğimde...
seni ziyaret ediyorum ben sevgili.......
ama sen istemediğin için
bilmiyorsun sevgili....

I CAN