Sana Yolculuk Şiiri - Sevda Toz

Gözyaşlarıma öğretseydim ağlamamayı,
Gözlerime de söz geçirirdim belki.
Hiç uğrunda ölebilecek kadar sevdin mi?
Ben sevdim.
İsteseydin bir değil,
İsteseydin istediğin kadar ölürdüm.
Dirilip aşkınla,tekrar ölürdüm
Yabancı bir avuçta üşüyor ellerim,
Çünkü sen yoksun.
Kimliksiz bir omuza yasladım başımı,
Korkuyorum,çünkü sen yoksun.
Bir Azrail olmuş sevgim
Her sabah bir hançerle uyanıyorum bağrımda
İsmini kazıyor her gün daha derin
Hiç eksilmiyor sana hasretim.
Gözyaşlarım yol yapmış,zımparalıyorlar yanaklarımı
Tüm bedenimi kemiriyor yine sensizlik,
Her gün biraz daha yokum,
Her gün biraz daha yitik..
Hayalin geliyor ara sıra odama
Lal olmuş bir sen
Konuşuyoruz uzun uzun,susmadan
Ben seni anlatıyorum sana,
Sen seni anlatıyorsun gözlerime,konuşmadan.
Bittikçe gece, gidiyorsun
Her parça ışık o kadar götürüyor seni,
Gururumla öyle sıkı bağlıyorum ki kendimi
Ayaklarımı,ellerimi,gözlerimi….
Sırf peşinden gitmeyim diye,
Sırf sana dokunmak istemeyim diye,
Sırf gidişini görmeyim diye.
Sonraki geceye en yakın saatten,
Senin olduğun geceye giden saatten,
Alıyorum bir bilet daha geceden
Yine çıkıyorum sana doğru yolculuğa…