Seni sonsuz boşluğa bakarken görüyorum
Gecelerce suretini içime akıtıyorum
Gülüyorsun,mutlusun,mutluyum...
Ellerini tutuyorum
Ansızın kayarken bir yıldız gecemizden
O an ben;
''biz'' olup zamanın durmasını diliyorum
Ama ne ''biz'' olabiliyoruz
Ne de zaman duruyor...
Fotoğraflarınla konuşuyorum evet
Bana,
Sessimanın ne demek olduğunu öğreten fotoğraflarınla
Konuşuyordum,
Çünkü sesimi duyabileceğini umuyordum
Yüreğimin sesini,çığlığını
Duymuyorsun! ! !
Çünkü YOKSUN!
Ben yolu olmayan bir gezgin
İstasyonları,
Ölüm kusan yalnızlıklara terkedilmiş bir trendeyim.
Cepleri beş parasız,paketi sigarasız,hayatı plansız biriyim
Sevmeye bile hakkım yok belki ama
Sevdim işte ne yapim,özür dilerim...
Ben sana yeterim sandım
''az'' bile değilmişim oysa!
Güneş son defa batar
Aşkın doğuşundan
Ve göçer Erkan
Bu aşkın sonsuz ütopyasından...
Kayıt Tarihi : 13.7.2009 12:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!