Sana Yetim Şiiri - Cem Kamalı

Sen yoksuluyum ben, sana yetimim, sana öksüz, sana aç, sana susuz.
Farkındayım, yıkmam gerekiyor içime inşaa ettiğim tüm şehri.
Ayakta tek bir bina kalmamalı,
İçimin enkazı öyle büyük olmalı ki,
Geri döndüğünde gurur duymalısın eserinle.
Kaç parça bıraktım biliyor musun yürüdüğün yollara?
Her an ayrı bir saç telimi yolup bıraktım yıllara.
Bir yürek havli ile fırladım her telefon sesine,
Her kapı çalınışında koşarak gittim açmaya.
Hiç gelmedin, hiç de gitmedin aslında.
Ben yıllar yılı sana öksüz, yıllar yılı sana yetim, sana susuz..
(CMK)