Sana Yeminliyim....

Gün Kızıl ateşini salarken kıyılarıma
Akşamdan kalma zil zurna bekleyişimin
Yakamozlarını nişanlıyorum gözlerime

Hangi arzunun umuruna dokunsam
Kemiğe dayanmadan Pembe bir kapı aralanıyor

Aşkın dudağından bir damla can
Aklımın içinde gezindikçe
Hıçkırıklarıma düğümleniyorum

Keskinliğimi kınına gömüp
Sana olan senli yeminlerimi çoğaltarak
Sevmelerin mertliğini körüklüyorum
İçimde sen, dışımda sen
Sen ne dersen de
Dönmem geriye ben sana yeminliyim

Yokluğunda hayalini karşıma alıp
Senden bahsediyorum hücrelerime
Büyük düşlerin yaylalarında
Parmak uçlarım seni ezberletiyor
Çiğdemler topluyorum ellerinde

Hükmü kalmıyor
Doğru ile yanlışın, yalanla gerçeğin
Nehir kokan saçlarına dalıyor parmaklarım

Duydum ki
Yalnızlığına sitem eden kadınlar ölürmüş önce
Sen bendeyken ölüm bana uzak
Sensiz bir adım gitmem öteye
Özlem ne demek hiç unutmuyorum

Hiç unutmuyorum
Yağmura bulanmış kirpiklerimin ardından bakakalışını
Hiç unutturmuyor o asil fırtınanın arçıllarını
Zamanlı zamansız o bilindik acıyı hep duyuyorum

Âlem günlük kahpeliklerine alet ederken
Leyla’yı Zöhre yi Şirini ben aşk beliyorum

Ahların anasına varmadan pişmanlıklar
Serap ilişmeden gözbebeğine
Bağrına bas beni
Dönmem geriye, ben sana yeminliyim..

Sibel KILIÇ / Sevda Yeli